داروگیاهی لقمان حکیم:

ترخون یک سبزی فصل خنک است که بومی اروپا، آسیا و شمال مریکا می باشد. در ایران آن را به صورت تازه و خام به عنوان یک سبزی خوردن مورد استفاده قرار می‌دهند. همچنین آن را خشک کرده، به صورت سبزی خشک در تهیه غذاهای مختلف استفاده می‌کنند. مصرف دیگر آن در تهیه خیارشور، سس و انواع ترشیجات است؛ زیرا، دارای اسانس‌ بسیار معطر می‌باشد. از برگ خشک آن استفاده دارویی می‌شود.

نتیجه تصویری برای ترخون

مشخصات:

ترخون گیاهی است چندساله که ارتفاع بوته به ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می رسد. ساقه ها باریک و شاخه شاخه است. برگها ۱ تا ۸ سانتی متر طول دارند و به رنگ سبز براق هستند. گل آذین ترخون از نوع کاپیتول بوده و هر کاپیتول دارای بیش از ۴۰ گل زرد رنگ و کوچک است. گاهی اوقات ترخون اصلا گل و بذر تولید نمی کند. ریشه های این گیاه از نوع ریزوم است.

شرایط نگهداری و پرورش ترخون:

خاک: ترخون خاکهای سبک (ماسه ای) و یا لومی را می پسندد که زهکش مناسبی نیز داشته باشند. اگر در خاکهای رسی کاشته شود، عمر زیادی نخواهد داشت. در خاکهای خشک عطر بیشتری پیدا می کنند. PH مناسب برای ترخون ۶٫۵ تا ۷٫۸ است.

نور: این گیاه مکانهای آفتابی، گرم و خشک را می پسندد. در مناطق بدون سایه و یا کمی سایه به راحتی رشد می کند.

آبیاری: اگرچه به آب کافی نیاز دارد ولی خشکی را تحمل می کند.

تکثیر:

تکثیر ترخون از طریق بذر در زمستان تا اوایل تابستان انجام می شود. ولی از آنجاییکه بذر کمی تولید می کند تکثیر آن از طریق تقسیم بسیار رایجتر است. عمل تقسیم در بهار و پاییز انجام می شود.

خواص دارویی ترخون:

• از مهمترین خواص این گیاه کاهش درد دندان و لثه است.

• خوردن ترخون برای تسکین دل درد و دردهای معده که در اثر غذا و پرخوری به وجود آمده است، مفید می‎باشد.

• مصرف ترخون برای درد مفاصل مفید است. استفاده از دم کرده آن برای درمان نقرس، دردهای روماتیسمی مفید است

• قدرت دفاعی بدن را در برابر برخی ویروس‌ها و باکتری‌ها افزایش می‌دهد.

• از دیگر خواص این گیاه تقویت اعصاب است.

• در درمان مارگزیدگی بسیار مفید است.

• ترشح شیره‏ های گوارشی معده را تحریک می ‏کند و به همین دلیل موجب افزایش اشتها می ‏شود.

• قاعده‎آور بوده و درمان ‎کننده قاعدگی‎های دردناک می‎باشد.

• پیشگیری از تصلب شرائین و بیماری‌های عروقی از دیگر خواص ترخون می باشد.